อย่าทำดี กับคนที่ไม่เห็นค่า ถ้าทำดีกับใครแล้วมันเหนื่อยใจ ก็ให้ถอยออกมาเถอะ

อย่าทำดี กับคนที่ไม่เห็นค่า ถ้าทำดีกับใครแล้วมันเหนื่อยใจ ก็ให้ถอยออกมาเถอะ

อย่าพยายามทำดีกับคนที่ไม่เคยเห็นค่าในตัวคุณเลยต่อให้คุณทำดีแค่ไหน เขาก็ไม่สนใจคุณอยู่ดีการทำความดีนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่…ทำผิดที่ ผิดเวลา และ ผิดคนนอกจากเขาจะไม่เห็นค่าแล้ว ยังเสียเวลาเราอีกด้วยคนที่รักเราจริง ๆ ก็มี เราควรเอาเวลาตรงนี้ไปใส่ใจเขาจะดีกว่ามันมีจริงๆนะ คนที่รักบางคนเพียงแค่เห็นหน้าคนที่ “เกลียด” 

บางคนเพียงแค่ฟังใครเล่ามาไม่ว่าเราทำดีแค่ไหนสุดท้ายเขาก็ไม่เห็นค่า เพราะสำหรับคนบางคน ความดีซื้อใจเขาไม่ได้ทำทุกอย่างเพื่อหวังให้ทุกคนบนโลกมารักเรา “เหนื่อยเปล่า” มันเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะ ใส่ใจมากไปเราจึง “ทุกข์”

เพราะ สงสัยมากไปจึง “ทรมาน” หากเข้าใจจึงเป็นสุข ปล่อยวางได้จึงเป็นอิสระ ปล่อยไปบ้างช่างมันเรามาสู่โลกนี้เสมือนนักเดินทาง เรื่องราวมากมาย ใช่เราเป็นผู้ตัดสินเรื่องที่ใหญ่ที่สุดในวันนี้ พอถึงวันพรุ่งนี้ก็กลายเป็นเรื่องเล็กเรื่องที่ใหญ่ที่สุดในเดือนนี้ พอเดือนหน้าก็กลายเป็นเรื่องเล่าเรื่องเล่าปากต่อปากกันไปนานๆ สุดท้ายก็เป็นแค่คำ “นินทา”

เราทุกคนเป็นได้ก็แค่คนในคำ “นินทา” เป็นแค่คนในลมปากใครๆไม่ต้องพยายามทำตัวให้เป็นที่รัก ของทุกคนหรอก มันเป็นไปไม่ได้…!!อยู่กับใครแล้ว “เหนื่อยใจ” ก็ให้ถอยออกมาบางครั้งก็ยากที่จะเปลี่ยนคนที่ “เกลียด” เราให้หันมาชอบ

เปลี่ยนเป็น… เปลี่ยนเวลาไปใช้กับคนที่รักเรา ทำให้เขามีความสุขดีกว่า

อย่าเสียเวลาปั้นหน้าอยู่กับคนที่ไม่คิดจะยอมรับเราเลย บางครั้งการทำความดีของเรา ก็ไม่สามารถซื้อใจใครได้ การทำดี บางครั้งอาจหมายถึงการทำดีให้ ถูกที่ ถูกเวลา และ ถูกคนด้วย อย่าทุกข์ใจไปถ้าเค้ามองไม่เห็นในสิ่งที่เราตั้งใจ แต่จงดีใจและภูมิใจเถอะว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว

บางครั้งคนเราก็ชอบคิดว่าการทำดีกับใคร ก็ให้คนๆนั้นตัดสิน ว่าเราดีหรือไม่ แต่ความเป็นจริงแล้วที่สุดของความดี ของคนเรานั้นมันไม่ได้เท่ากันหรอก ดังนั้นเราจึงคาดหวังไม่ได้ ว่า เราหรือเค้า ใครกันแน่ที่ดีกว่ากันแต่ให้เราคิดแค่ว่า เราทำดีให้ถึงที่สุดของเราแล้วก็พอ การจากกันด้วยความดี

สักวันคงจะรู้ผลแห่งความดีนั้น แต่ การจากกันด้วยความ เลว ต่อให้นานเพียงใดความ เลว ก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นความดีไปได้เลย เลือกใช้เวลาที่มีต่อกันให้ดีที่สุด

ส่วนผลนั้นปล่อยให้เวลาเป็นคนบ่ง บอก ชีวิตเหมือนรสชาติของกาแฟ มากก็ดี น้อยก็ดี ต่างมีรสขม เข้มก็ดี จืดก็ดี ต่างมีรสชาติ ร้อนก็ดี เย็นก็ดี ต่างคนต่างชอบไม่เหมือนกัน จะชงกาแฟ ให้ถูกปากทุกคนบนโลกได้อย่างไรกัน

ทำอย่างไรเขาก็ไม่ชอบ เราก็ถอยออกมา ปรับอย่างไรก็ไม่ได้ผล ก็กลับมาเป็นตัวเองเถอะ อย่าคาดหวังในการทำความดี เมื่อเราไม่คาดหวัง เราก็ไม่ต้องผิด หวัง

มีหลายคนที่พยายามทำดีกับบางคนอย่างดีมาก โดยที่เขาไม่เคยเห็นค่าแถมบางคนถึงขั้นยอมให้เอาเปรียบ เพียงเพราะเราเองไม่อยากจะ เสีย เขาไป บางทีมันก็ไม่ได้เป็นความผิดของเขาที่เป็นแบบนั้นแต่มันอาจจะผิดที่เราเองที่ยอมทำดีกับเขาแม้จะรู้ว่าไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

กลัวความ สูญเสียบ้าง กลัวความ เจ็บปวด กลัวการอยู่คนเดียว และอย่างอื่นอีกต่าง ๆ นานาแห่งความกลัว จึงปลอบใจตัวเองว่าอย่างน้อยทำดีต่อไปสักวันเขาอาจจะเห็นค่ามันขึ้นมาสักวันหนึ่งก็ได้ แต่ลืมนึกไปว่าถ้าเขาจะเห็นค่าเขาคงเห็นมันนานแล้ว


Cr. สาธรโพส