“ยิ่งโสดนาน” คุณจะกลายเป็นคนที่ “รักคนยาก”

“ยิ่งโสดนาน” คุณจะกลายเป็นคนที่ “รักคนยาก”


เป็นอีกหนึ่งบทความดีๆ

ยิ่งโสดนาน

คุณจะกลายเป็นคนที่รักคนยาก

ส่วนหนึ่งมาจากเพราะไม่อยากเจ็บ

หรือไม่อยากทุกข์เพราะใครอีก

อีกส่วน

มาจากการยิ่งใช้ชีวิตคนเดียวไปนานๆ

แล้วสามารถมีความสุขได้


คุณอาจมีความเหงาได้บ้าง

อยากมีใครให้อ้อนบ้าง

อยากมีใครให้ซบไหล่บ้าง

อยากมีใครกุมมือกันเดินเคียงข้างบ้าง

แต่ขณะเดียวกัน

ก็คงไม่อยากเสียนํ้าตาเพราะใครอีก

ถ้าไม่อยากเจ็บเพราะใครอีก

เราสามารถทำได้ด้วยการทำตัวเป็นแม่เหล็กดึงดูดคู่บุญเข้ามา

ด้วยการคิดดี ทำดี พูดดี สั่งสมบุญเรื่อยไป



บุญนั้นสามารถทำให้เรา

กลายเป็นคนที่มีความสุขอยู่กับตัวเองได้

กระแสของความสุขเย็นจากใจเรา

ย่อมดึงดูดคนเย็นๆเข้ามาสร้างความสุขร่วมกัน

ต่างจากกระแสของคนโสดที่ไม่มีความสุข

จิตใจแห้งแล้งที่รอการเติมเต็มจากคนอื่น

จึงมักดึงดูดคนที่มีความขาดเข้ามาเหมือนกันมากกว่า

สุดท้ายไม่ว่าคุณจะพบคนรักที่ดีหรือไม่



คุณก็ต้องอยู่กับตัวเองอยู่ดี

ดังนั้น อย่าวัดกันที่โสด หรือไม่โสด

แต่ให้ดูที่สุข หรือไม่สุขมากกว่ากัน

สำหรับคนที่มีคู่

การมีความรักที่ดี

ควรเป็นไปในทางที่ช่วยกันส่งเสริม

ในทางบุญกุศล และความเจริญของสติปัญญา

เพราะเมื่อมีความเข้าใจ

ในการสั่งสมบุญกุศลแล้ว



ผู้นั้นย่อมมีความสุขอยู่กับตัวเอง

เมื่อเข้าใจและยอมรับได้ว่าทุกสิ่งไม่เที่ยง

จิตใจย่อมจะไม่ทุกข์มาก ไม่ดิ้นรนทุรนทุรายมาก

เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ควรจะทุกข์

และวันใดที่ความไม่เที่ยง

ได้มาพาเขาจากไป

เราจะสามารถมีชีวิตต่อไปได้

อย่างมีความสุข เข้มแข็ง และเบิกบาน

แม้วันนั้น

จะไม่มีเขาอยู่ด้วยแล้วก็ตาม



ที่มา...http://ruangjringwannee.net/archives/7297