เหมาะสำหรับคนขาดกำลังใจ เราอาจไม่ใช่คนที่แย่ที่สุดในโลกก็ได้

เหมาะสำหรับคนขาดกำลังใจ เราอาจไม่ใช่คนที่แย่ที่สุดในโลกก็ได้


เพราะไม่ใช่เราที่แย่ที่สุดในโลก

เราอาจรู้สึกว่าแย่กว่าคนอื่นๆ

เมื่อได้เห็นใครที่ดีหรือเด่นกว่า

แต่เราอาจดีกว่าคนเป็นจำนวนมาก

ถ้าได้เห็นคนอื่นๆ ที่แย่กว่า

ไม่มีอะไรที่แย่ที่สุดในชีวิต
ถ้าหากไม่สรุปความคิดเอาเองว่า   ฉันมันแย่ที่สุด?

ความรู้สึกที่จำเจอยู่กับงานที่ซ้ำซาก ชีวิตที่วนเวียนไปอย่างเดิมๆ ทุกวี่ทุกวัน

ตื่นเช้าขึ้นมาแต่งตัวไปทำงาน เสร็จงานก็กลับบ้านเพื่อพักผ่อน

วนอยู่อย่างนี้วันแล้ววันเล่า   ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เราอาจจะเคยรู้สึกหรือสัมผัสกับบรรยากาศอย่างนี้มาบ้าง พอๆ กับชีวิตของผมที่เคยรู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน

แต่ผมจะเปลี่ยนความคิดนี้ได้โดยไม่ใช้วิธีการผิดๆ เพื่อหนีความซ้ำซากจำเจนี้

ผมมักจะใช้เวลาตอนที่นั่งรถเดินทางไปทำงานหรือจะไปทำธุระที่ไหนๆ ก็ตาม

ให้เป็นทางออกของชีวิตและสร้างกำลังใจให้แก่ตัวเองเสมอ

นั่นคือผมจะไม่ละสายตาและจะไม่หยุดความคิดของตัวเองอยู่ภายในรถเท่านั้น

แต่จะกวาดสายตามองสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัว

ตามท้องถนนกับเส้นทางที่เดินทางผ่านไป

โดยเฉพาะชีวิตของผู้คนที่อยู่ในสภาพที่ย่ำแย่และลำบากกว่า

การได้เห็นคนบางคนที่นอนฟุบอยู่แถวป้ายรถเมล์หรือตามฟุตบาธข้างถนน

หรือบางครั้งก็เห็นคนเฒ่าคนแก่ทั้งสามีภรรยามาเดินพยุงจับมือถือแขนกันด้วยวัยใกล้ฝั่ง แทนที่จะได้พักผ่อนอยู่กับบ้าน

แต่ต้องมาเดินเป็นวณิพกกับกำลังวังชาที่เหลือน้อยเต็มที

เพียงเพื่อแลกกับเงินไม่กี่ตังค์ วันหนึ่ง ๆ จะได้สักเท่าไหร่

สิ่งที่เห็นนี้เป็นเรื่องราวที่ตัวเองไม่เคยลืม

เพราะว่ามันทำให้ตระหนักและคิดอยู่เสมอว่า…คนที่แย่กว่าเรายังมีเยอะมาก

ไม่เพียงเฉพาะในสังคมที่เห็น แต่ยังมีคนอีกมากมายทั่วโลก

ซึ่งไม่มีอาหารจะกินสักมื้อหนึ่ง

เมื่อคิดอย่างละเอียดถึงความลำบากของคนอื่น

เราก็จะได้มองเห็นขุมทรัพย์ที่แอบซ่อนอยู่ในชีวิตของตัวเอง

เพราะมีบางครั้งเหมือนกันที่ตัวเรามักจะลืม

และมองแต่ตัวเองว่าชีวิตฉันแย่

จนกลายเป็นการสร้างอาการท้อแท้ต่อชีวิตตามมา

แม้งานที่เราทำจะน่าเบื่อแค่ไหน

ก็ยังดีกว่าคนเป็นจำนวนมากที่ไม่มีโอกาสได้ทำงาน

หรือคนจำนวนมากที่กำลังตกงาน

อาหารที่ได้กินอาจซ้ำๆ ในแต่ละมื้อ   ก็ยังดีกว่ากันเยอะ

เพราะยังมีคนมากมายบนโลกนี้ที่ไม่รู้ว่า   วันนี้จะมีอะไรกิน

บ้านที่ได้อาศัยอยู่อาจคับแคบไปบ้าง

แต่คงไม่แย่ไปกว่าคนเป็นจำนวนไม่น้อย

ที่จะต้องอาศัยนอนอยู่ป้ายรถเมล์หรือข้างถนน

คุณลองสังเกตชีวิตคนอื่นๆ บ้างซิ    แล้วจะรู้ว่า

ความจริงแล้วชีวิตที่แย่ที่สุด   มันเกิดมาจากความคิดที่ว่า

ตัวเองแย่ที่สุด หากไม่มองถึงคนที่แย่กว่า

แต่ชีวิตที่ดีที่สุดคือการมองเห็นส่วนดีและพอใจในชีวิตที่เหลืออยู่?.


ที่มา : หนังสือชีวิตมืด 8 ด้าน ทางสว่างอยู่ด้านที่ 9
เขียนโดย : สันทัด ขุนหมุด
และ http://scopeposts.com/archives/172