รวยแล้วไม่ควรทะนง ชีวิตมีขึ้นมีลง ไม่ควรไปดูถูกใคร

บางคนรวยแล้วทะนงตัว ชีวิตมันมีขึ้นมีลง อย่ าได้ไปดูถูกใคร

เป็นบทความที่ให้แง่คิดการใช้ชีวิต

อยู่บนความพอเพียง รู้จักประมาณตน

ทำให้เราไม่ต้องก ู้หนี้ยืมสิน

คนจนแค่ขยันหาก็รวยได้ บางคนรวย

แล้วลืมตัวไม่รู้ว่าพื้นฐานตัวเอง

เคยเป็นแบบไหน อย่ าลืมนะว่ารวย

ได้ก็ต้องจนได้เหมือนกันไม่มีใครโชคดีตลอดไป

วันนี้ขอแ ชร์โพสต์เตือนสติ  

รวยแล้วอย่ าทะนงและลืมตัว

ชีวิตมีขึ้นมีลงอย่ าดูถูกใคร บทเรียนชีวิต

จากเรื่องจริงที่เตือนใจเราว่า รวยแล้ว

อย่ าทะนงและลืมตัวลำบากตอนแก่น่าอนาถใจที่สุด

มีอดีตเจ้าของที่ดินมากกว่า 500 ไร่ท่านหนึ่งเล่ าให้ฟังว่า

เมื่อก่อนผมมีที่ดิน 500 ไร่รวมๆ

กันทุกเขตของกรุงเทพ และเมืองใหญ่ๆ ทั่วประเทศ

ตอนนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ผมพกเงินในกระเป๋า

กินเหล้ าครั้งละแสน ทำมาค้าขายไม้

ได้เงินดีจริงๆ ลูกๆ ผมส่งเรียนเมืองนอกหมด

ไม่ต้องทำงานเรียนอย่ างเดียว

เมียผมชอบเล่นหุ้นๆ ก็ขึ้นเ อ าๆ เรามีเงินสดหล ายร้อยล้ าน

มีญาติผมคนหนึ่งเดือดร้อนมายืมเงินผม

ผมด่ าเขาซะไม่มีชิ้นดีแต่ก็ให้เงินไปนะแสนนึง

แล้วบอกเขาว่า ไม่ต้องมาหาก ูอีกนะ ก ูให้ทาน

เขารับเงินพร้อมน้ำตา ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะรู้สึกยังไง

ปีต้มยำกุ้งผมไม่สะดุ้ง แต่ปีน้ำท่วมน้ำพัด

ทุกอย่ างไปจากชีวิตผมจริงๆ เมื่อผมคิดการใหญ่

ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย า ไม่ได้ทำไม้แล้ว

รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง

ที่ดินทั้งหมดและเงินสดที่เคยมี แฟนผมเล่นหุ้นเจ๊ง

ไปสี่ร้อยกว่าล้ าน ลูกๆ ทำธุรกิจก็หมดตัวขาดทุนย่อยยับ

ภายใน 2 ปีสิ่งที่ผมมีมันหายไป

เหลือไว้เพียงหนี้สินสองร้อยกว่าล้ าน

ปัจจุบันผมคือคนหมดตัว เช่าห้องแถวอยู่พอได้

ขายก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิตรอความ

จากไป ไปวันๆ เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร

ลูกๆ ผมไม่เคยเห็นหน้า ตอนนี้ผมอายุ 76

ผมต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้ างจาน ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ

ผมมาลำบากตอนแก่ เงินค่าเช่าห้องนี้ผม

ไปยืมกับคนที่ผมเคยด่ าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึง

ลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้าแล้วบอกผมว่า

พ่อผมบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เพราะตอนนั้นผมเข้าโรงพย าบาล ผ่ า ตัดสมอง พ่อนั่งร้องไห้

คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้เหมือนหมา ลุงบอกว่าจะตีพ่อ

พ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด

ต่อให้ ร่างกายและจิตใจพ่อก็ยอม

ถ้ามีเงินจะให้คืนคุณลุง แสนนี้ผมคืน ห้าหมื่นคือด อ กเบี้ย

เราไม่มีหนี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบาก

คุณลุงมายืมกับผมๆ จะให้ก ู้ ผมจะไม่ด่ าคุณลุงเหมือนที่

คุณลุงด่ าพ่อผม จริงๆ ถ้าไม่มีเงินคุณลุงผมคง

จากไป แล้ว แต่ถ้าพ่อผมไม่อดทนเพื่อแลกชีวิตผม

ผมก็จากไป ผมทำตามที่พ่อบอกแล้ว ลูกพ่อดูแลพ่อ

ส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ ก ร ร ม ของใครของมัน

ผมเดินร้องไห้มาถึงบ้านเ อ าเงินจ่ายค่าเช่าห้องแถว

ลงทุนมีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท และผมเข้าใจ

ความรู้สึกของคำว่า ก ร ร ม นั้นตามสนอง

หล านไม่ได้ ด่ า ผม แต่หล านพูดความจริง

เพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้

แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พระ แม่ชี

ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม

ผมไม่คิดเงิน ตอนผมมีเยอะๆ

ผมเบื่อคนบอกบุญ ผมหลอกเขาว่านับถือคริสต์

ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน ผมมีผู้หญิง

ตอนนี้ผมหมดตัวมีหนี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก

ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็น

รู้จักทาน อีกหน่อยก็คงจากไป

ผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผม จากไป ก่อนผม

เพราะถ้าผมไปก่อนเมียผม ผมจะจากไปตาไม่หลับ

ไม่ต้องถามว่าร้านอยู่แถวไหน

เพราะจะไม่บอก เก็บเรื่องราวมาให้อ่าน

คนอ่านจบได้กำไร คนข ี้เกียจอ่านก็คงพล าดโอกาส

กำลังใจจากคุณตาที่ให้มา ไม่มีคำว่าอด จากไป

สำหรับคนขยัน ไม่มีการปลงตกถ้าไม่เคยสูงสุด

แล้วมาต่ำสุด เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกิน

ถือว่าเป็นการสอนใจสำหรับใครหล ายๆ

คนที่ทะนงตนและลืมตัว ใช้เพื่อเตือนใจตัวเองนะครับ


ที่มา timepost2000