ไม่โกรธ ไม่เกลียดและ ไม่เข้าไปเฉียดใกล้ๆ

ไม่โกรธ ไม่เกลียดและ ไม่เข้าไปเฉียดใกล้ๆ

ในแต่ละวัน เราอาจต้องพบเจอผู้คนมากมาย

คนเหล่านี้ อาจเป็นคนที่เคยทำอะไรไม่ดี ให้เราเจ็บช้ำน้ำใจมาก่อน

เป็นต้นเหตุให้เรา อารมณ์เสีย รู้สึกไม่ดี หงุดหงิดทุกครั้งที่ได้เจอ

แต่ ทุกข์ตกอยู่ที่คนเกลียด กรรมตกอยู่ที่คนเคียดแค้น

คนที่ไม่ทุกข์ ไม่มีกรรม คือ คนที่ไม่เกลียด ไม่เคียดแค้นใคร

ใครให้อภัยก่อนก็มีความสุขในชีวิตก่อน

คุณต้องเข้าใจก่อนว่า “ให้อภัย” กับ “ให้โอกาส” มันคนละส่วนกัน

ให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบ ไม่กลับไปสุงสิงด้วย

เราเลือกที่จะ ‘เก็บ’ หรือ ‘ไม่เก็บ’ คนบางประเภทไว้ในชีวิตได้

การให้อภัย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา ทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา

เรารู้สึกว่าเราให้อภัยเขาได้ เราจึงให้อภัย ให้อภัยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่างไร

จะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน

แต่เราก็ให้อภัยเขาได้ เพื่อปลดปล่อยความแค้นออกจากใจเรา

ปล่อยความคิด ความรู้สึกด้านลบ ให้ออกไปจากเรา เพื่อที่เราจะไม่ทุกข์

บางครั้งเราไม่ให้อภัยบางคน เพราะคิดว่าเราทำไม่ได้

หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อยๅกให้อภัย เราจะเก็บความโกรธแค้นนี้ไว้

เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภัย แต่ในขณะเดียวกันนั้น

เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้นมาพร้อมกับความทุกข์

และมันทำร้ายเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย

การให้อภัย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา

แต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเจ็บปวดต่างหาก

ให้อภัยได้ แต่ไม่กลับไปสุงสิงด้วย ยกโทษให้ แต่ไม่กลับไปคบ

การให้อภัย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา

หากอยากอยู่อย่างสบายใจ อยากมีชีวิตที่สงบสุขมาก

ต้องฝึกใจ เลิกยุ่ง เลิกมอง รักษาระยะห่างเท่าที่เราสบายใจ

เรียนรู้ที่จะ ไม่ใส่ใจคนอื่นจนเกินไป เกลียดก็อย่าไปมอง ไม่ชอบก็อย่าไปดู

ตถตฺตานํ นิเวเสยฺย ยถา ภูริ ปวฑฺฒติ

ปัญญาย่อมเจริญด้วยประการใด ควรตั้งตนไว้ด้วยประการนั้น

หากไม่ใส่ใจคนที่อื่นจนเกินไป ก็ไม่มีใครมาทำให้เราหงุดหงิดได้

ลองท่องไว้ ไม่โกรธ ไม่เกลียด และ ไม่เฉียดเข้ๅไปใกล้

ให้อภัยเขา เราสุข โกรธเขา เกลียดเขา เราก็ทุกข์เอง

ให้อภัยมันช่วยปลดปล่ดยเราจาก ความทุกข์ และ ความแค้น

คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้ จริงๆ แล้วการให้อภัยกับการให้โอกาส

เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภัยคือการยกโทษทางจิตใจ

แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด

ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจ เราไม่จำเป็นต้องกลับไปคุยด้วย ไม่ต้องกลับไปสุงสิงด้วย

แค่ยกโทษให้เขา แล้วเดินหนีออกมา ต่างคนต่างอยู่ เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา


ที่มา...kidnan.com