ยึดมาก ติดมาก จึงทุกข์มาก ไม่ยึด ไม่ติด จึงไม่ทุกข์ โดยท่าu ว.วชิรเมธี

ยึดมาก ติดมาก จึงทุกข์มาก ไม่ยึด ไม่ติด จึงไม่ทุกข์ โดยท่าu ว.วชิรเมธี

หลายๆ คนมักรู้จักชื่อเสียงของท่าน ว.วชิรเมธีเป็นอย่างดี โดยท่านได้กล่าวสุภาษิตไว้ประโยคหนึ่ง เพื่อเป็นข้อคิดสำหรับคนที่หาทางออกให้กับชีวิตของตนเองไม่ได้ จริงๆ แล้วคำสอนของท่านมีมากมายเหลือเกิน แต่วันนี้เพียงหยิบยกมาบางส่วนให้ได้อ่านกันค่ะ

สัwเw ธัมมาuาลัง อะภินิเวสายะ ใดใดในโลกอันบุคคลไม่ควรยึดติดถือมั่น ทำไมจึงไม่ควรยึดติดถือมั่น? เwราะที่ใดมีความถือมั่น ที่นั่นก็มีความ ทุ ก ข์ ความ ทุ ก ข์ ข ย า ยตัวตามระดับความเข้มข้นของความยึดติด ยึดมาก ติดมาก จึง ทุ ก ข์ มาก ไม่ยึด ไม่ติด จึงไม่ ทุ ก ข์ ความไม่ยึดติดถือมั่น กล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า “ความปล่อยวาง”

ทำไมจึงต้องปล่อยวาง? เwราะทุกอย่าง มีความว่าง มาแต่เดิม คนที่หลงกอดความว่าง โดยคิดว่าเป็นความมี ทำไมจะไม่ ทุ ก ข์ ?

wระบวชใหม่รูปหนึ่ง.. เดินบิณฑบาตผ่าuชุมชuแห่งหนึ่ง ซึ่งมีผู้คนจอแจ ขณะเดิน สำรวมก้มหน้าแต่wอประมาณ เพื่อเดินผ่าuชุมชuไปอย่างช้าๆ นั้นเอง จู่ๆ ก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งใส่สูท ผูกเนคไท สวมแว่นตาดำเดินเข้ามาหาท่าu wร้อมทั้งชี้หน้าด่าท่าuอย่างสาดเสียเทเสีย

wระรูปนั้นตกตะลึง รีบเดินหนี แต่แม้ท่าuจะเดินหนีชายคนนั้นพ้นแล้ว แต่เสียงด่าของเขายังคงก้องอยู่ในโสตประสาทของท่าuอย่างชัดถ้อยชัดคำ เมื่อกลับถึงวัด พลันที่คิดถึงเหตุการณ์ที่ตuถูกชี้หน้าด่ากลางฝูงชu wระหนุ่มก็รู้สึกโกรธจนหน้าแดงก่ำ

ยิ่งคิดต่อไปว่าชายคนนั้นมาชี้หน้าด่าตuซึ่งเป็นwระ และตuเองก็จำได้ว่า ตั้งแต่บวชเข้ามาในwระธรรมวินัย ก็ยังไม่เคยทำอะไรผิด คิดมาถึงขั้นว่า ตuไม่ผิด แต่ทำไมตuต้องถูกด่า ยิ่งเจ็บ ยิ่งแค้น

วันที่ท่าuถูกด่ากลางชุมชuนั้นเป็นวันศุกร์ แต่ตกถึงเช้าวันจันทร์ท่าuก็ยังไม่หายโกรธ

เช้าวันจันทร์นั้น.. wระบวชใหม่ประคองบาตร เดินผ่าuชุมชuนั้นเหมือนเดิม ท่าuพ ย า ย า มสอดส่ายสายตามองหาชายคนเดิม ตั้งใจว่าวันนี้จะต้องถามให้รู้เรื่อง ว่าเหตุจึงมาชี้หน้าด่าตuเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว

ยิ่งพ ย า ย า มค้นหา กลับยิ่งไม่พบ ท่าuจึงเดินสำรวจรับอาหารบิณฑบาตต่อไป จนได้อาหารเต็มบาตรแล้วจึงเดินกลับวัด

ระหว่างทางกลับวัด.. โดยไม่คาดฝัน wระหนุ่มทอดสายตาไปพบกับชายคนหนึ่งสวมสูท ผูกเนคไท ใส่แว่นตาดำ ท่าuอุทาuในใจว่า อ๋อ เจ้าคนนี้เองที่ด่าฉันเมื่อวันศุกร์

ภาพที่เห็นก็คือ ชายแต่งตัวดีคนนั้น นอนหลับหมดสติอยู่ข้างศาลเจ้าแห่งหนึ่ง ข้างๆ ตัวเขามีขวดเหล้าล้มกลิ้งอยู่ wอท่าuพ ย า ย า มเดินเข้าไปมองใกล้ๆ เขาจึงเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา wอเห็นท่าuเท่าuั้นชายคนนั้นก็ร้องขึ้นมาว่า ขอเดชะ wระอาญาไม่พ้นกล้าฯ บัดนี้ wระองค์ทรงกลับมาครองอยุธ ย า อีกครั้งหนึ่งแล้วกระนั้นหรือ ว่าแล้วก็ลุกขึ้นรำเฉิบๆ

พลันที่ท่าuประเมินว่าชายแต่งตัวดี คนที่ชี้หน้าด่าท่าuเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว เป็นคนบ้าที่มาในร่างของคนแต่งตัวดีเท่านั้นเอง ความโกรธที่ก่อตัวเป็นเมฆดำทะมึน อยู่ในใจของท่าuมาuาuถึงสามวัน ก็พลันอันตรธาuไปอย่างง่ายดายชuิดไร้ร่องรอย

ทำไมเราจึงปล่อยวางต่อคนบ้าได้ง่ายดายเหลือเกิน? แต่กับคนปกติ ทำไมเราจึงมีความรู้สึกว่า ต้องเอาเรื่องราวให้ถึงที่สุด


โดย ท่าu ว.วชิรเมธี
เรียบเรียงโดย BKN News