ในบางครั้งที่เราดูคนผิด เพราะเชื่อใจ และใจดีมากจนเกินไป

ในบางครั้งที่เราดูคนผิด เพราะเชื่อใจ และใจดีมากจนเกินไป

บางครั้งดูคน ผิด เพราะ.. ใจดีเกินไป

คุณคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า “จิ ตใจมนุษย์ ย า กแท้หยั่งถึง” บางคนเรารู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ เชื่อว่าคุณเคยให้การช่วยเหลือใครมาบ้าง แล้วสิ่งที่คุณได้รับคงหนีไม่พ้นคำที่ว่า “ทำคุณคนไม่ขึ้น” แต่ไม่ใช่ว่าการทำความดีหรือความใจดีของเราเป็นเรื่องสูญป่าว บางครั้งเราก็ไม่ได้ โ ง่ แต่เราเลือกที่จะเชื่อใจ เช่นเดียวกับที่

บางครั้งดูคน ผิ ด ไม่ใช่เพราะ ต า บ อ ด แต่เพราะใจดี

บางครั้งช่วยคน ผิ ด ไม่ใช่เพราะ โ ง่ แต่เพราะเห็น แ ก่ ความรู้สึกมากเกินไป

บางครั้งจำยอม ไม่ใช่เพราะไร้เหตุผลแต่เพราะไม่อยากโ ต้ แ ย้ ง เอาชนะ

ใจคนยากหยั่งโดยแท้แต่..จะคงความดีงาม

ไม่เ สียใจ เพราะยังเชื่อเสมอว่า… “หากใจคนงาม โลกก็งาม” กาลเวลาพิสูจน์ทุกอย่าง และทุกอย่างอธิบายน้ำใจคน น้ำไม่หยั่ง ไม่อาจรู้ตื้นลึก

คนไม่คบ ไม่อาจรู้ดี ชั่ ว ในโลกนี้ มีเพียงกาลเวลาไม่ ห ล อ กล ว ง กาลเวลาเท่านั้นจะพิสูจน์ทุกอย่างว่า “อะไรจริง อะไรล วง” ดูคน อย่าเพียงดูด้วยต า จะดูผิ ดได้ง่าย ยิ่งไม่ควรเพียงฟังด้วยหู เพราะล้วนคำเท็ จ มีเพียงอาศัยเวลา สัมผัสด้วยใจ สิ่งที่จริง จะล วงไม่ได้ สิ่งที่ล วง ก็เป็นจริงไม่ได้

กาลเวลานั้นดีพิสูจน์ใจคน เป็นประจักษ์พยานในนิสัยคน เห็นความจริง เ ปิ ดโ ป ง ความ ล ว ง ใครเป็นคนจริง ใครเป็นคน ห ล อ ก ล ว ง กาลเวลาจะบอกได้เอง

การเป็นคนดี ก็ต้องเป็นคนดีให้พอเหมาะพอควร การทำดี ก็ต้องทำดีให้พอเหมาะพอควร การเป็นคนดีเกินไป ใคร ๆ ก็จะไม่เกรงใจ และมักเอาเปรียบเสมอ การทำดีเกินไป ใคร ๆ ก็จะไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำไป แต่กลับเห็นเราเป็นคน โ ง่ ที่ยอมเ สียเปรียบคนอื่นตลอดเวลา

เป็นคนดีระดับไหน ถึงได้ชื่อว่า “ดีเกินไป”…..

1. แม้ตนเองไม่ได้ทำ ผิ ด แต่ก็ยังขอโ ท ษ เป็นฝ่ายยอมรับ ผิ ด เ สียเองทั้ง ๆ ที่ตนเองไม่ได้กระทำ ผิ ด ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเหลิง ลืมตัว ไม่สำนึกในความ ผิ ด ของตนเอง และชอบ โ ท ษ คนอื่นเสมอ

2. เสียสละมากไป เห็นแ ก่ คนอื่นมากเกินไป ช่วยคนอื่นมากเกินไป จนลืมที่จะรักตัวเอง ลืมที่จะดูแลตนเอง หรือแม้แต่จะยอม ติ ด คุ ก แทนคนอื่นที่กระทำ ผิ ด หรือยอมรับ โ ท ษ เ สียเองเพื่อให้คนอื่นรอด หรือให้เขามากไปจนตัวเองไม่เหลืออะไร

3. เจ็บแล้วไม่จำ ให้อภัยทุกคนเสมอ ให้อภัยได้ตลอดเวลา ไม่จดจำความ ผิ ด ที่เขาเคยกระทำกับตนเอง ถูกเขากระทำซ้ำแล้วซ้ำอีก เหมือนไม่เข็ดหลาบ ถูกเขา ห ล อ กแล้วห ล อ กอีก เอาเปรียบแล้วเอาเปรียบอีก เหมือนคน โ ง่ ที่ไม่เรียนรู้ชีวิตเพราะดีเกินไป

การเป็นคน “ดีเกินไป” หรือ การทำ “ดีเกินไป” นั้น ย่อมนำความ เ ดื อ ด ร้อนมาสู่ตนเอง ไม่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง มิหนำซ้ำ ยังเป็นการส่งเสริมให้คนอื่นได้ใจ และชอบเอารัดเอาเปรียบต่อไปเรื่อย ๆ

การเป็นคนดี พอเหมาะพอควร คือ การทำดี โดยที่ตนเองไม่ เ ดื อ ด ร้อน ไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบ คนดีต้องรักตนเองก่อน จะทำดีอย่างไรก็อย่ าให้ตนเองเดื อดร้อน และควรทำดีให้ถูกคน ทำดีกับคนที่รู้จักสำนึกในความดีของคนอื่น หากคนไหนไม่สำนึก ไม่จดจำความดีของคนอื่น เราก็จงเลิกทำดีกับเขา เอาเวลาของเราไปทำดีกับคนที่ดีจะดีกว่าเ สียเวลาให้กับคนที่เห็นการทำดีเป็นความ โ ง่ ถูกเขาเอารัดเอาเปรียบ จงอย่าดีเกินไป

ขอให้คุณเป็นคนดีที่ไม่เดื อ นร้อนใคร และไม่เ ดือดร้อนตัวเอง ที่สำคัญขอให้จำไว้ว่าไม่มีการทำความดีใดเป็นเรื่องสูญเปล่า…


ขอบคุณข้อมูลจาก...วิภาดา กิตติโกวิท